Το τελευταίο χρονικό διάστημα, ο Εργασιακός Εκφοβισμός μπήκε στα σπίτια όλης της Ελλάδας από τα ΜΜΕ γενικότερα, και από την τηλεόραση ειδικότερα, σαν τσουνάμι.
Έδωσε όνομα σε αυτό που οι περισσότεροι εργαζόμενοι έχουν βιώσει και δεν ήξεραν πως να το ονομάσουν.
Ο εργασιακός Εκφοβισμός δεν είναι αφηρημένη έννοια, έχει πολλές διαστάσεις και ο καθένας τον βιώνει διαφορετικά. Ο εργασιακός εκφοβισμός είναι ένας «ιός» που μπορεί να σου καταστρέφει την ψυχή, το σώμα, τη δουλειά, την οικογένεια, την κοινωνικότητα. Μεταδίδεται με κάθε τρόπο, με το άγγιγμα, με τον αέρα, με τις λέξεις, με το βλέμμα, με τις συμπεριφορές.
Στον εργασιακό εκφοβισμό δεν υπάρχει θύμα. Υπάρχει στόχος, το άτομο, ο/η εργαζόμενος/η που στοχοποιείται. Στον εργασιακό εκφοβισμό υπάρχει δόλος. Θέλουν να σε βλάψουν, να κυριαρχήσουν πάνω σου, να σε εξουσιάσουν , να σε υποβιβάσουν ή να σε διώξουν από την δουλειά σου.
Και αναρωτιέσαι γιατί σε εμένα; Σε τι έχω φταίξει;
Αρχίζεις να αμφιβάλεις για εσένα και να αμφισβητείς τον εαυτό σου. Αρχίζεις να δημιουργείς μέσα μια εσωτερική μαύρη τρύπα η οποία σιγά σιγά αρχίζει και σε ρουφάει. Σου ρουφάει την ψυχή αλλά και την φωνή ταυτόχρονα.
Θυμώνεις, κλαις, παθαίνεις κατάθλιψη, ανακυκλώνεις συνέχεια στο μυαλό σου τις ίδιες εικόνες, αρχίζεις να θες ή να απουσιάζεις από την εργασία σου και πιστεύεις ότι είσαι πραγματικά μόνος ή μόνη.
Παράλληλα, ο εκφοβιστής σου συνεχίζει την καθημερινότητα της ζωής του φυσιολογικά. Για εκείνον ή εκείνη δεν υπάρχει κάτι να τον απασχολεί παρά η φιλοδοξία του και η ματαιοδοξία του. Άλλωστε για εκείνον ή εκείνη είναι απλά μια ακόμη ημέρα στην δουλειά. Εσύ προσπαθείς να ισορροπήσεις μεταξύ της δουλειάς σου, της οικογένειάς σου και της ψυχής σου και ο εκφοβιστής σου πουλάει και προτείνει το εαυτό του ως την πιο σωστή επιλογή για την θέση, την προαγωγή, το bonus, εκμεταλλευόμενος την δική σου απουσία ή παρουσιάζοντάς σε ως μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.
Όταν ασκείται εργασιακός εκφοβισμός όλοι το γνωρίζουν .
Είναι σαν να λέμε ότι έπιασε φωτιά ένα διαμέρισμα σε μια πολυκατοικία, η φωτιά έχει εξαπλωθεί έχουν έρθει οι πυροσβέστες και οι υπόλοιποι ένοικοι δεν το κατάλαβαν. Αυτό δεν γίνεται.
Αυτό που συνήθως γίνεται είναι ότι έχεις έναν ή περισσότερους εμπρηστές που βάζουν την φωτιά, κάποιους ενοίκους που θα τρέξουν μακριά για να μην καούν, κάποιοι που ενώ θα μπορούσαν, δε θα βοηθήσουν στην κατάσβεση, γιατί δε θέλουν ή γιατί έχουν συμφέρον να καεί το σπίτι σου για να φύγεις από την πολυκατοικία και έναν, ίσως δύο, να ρίξουν με τους δικούς τους πυροσβεστήρες.
Από την άλλη πλευρά έχει σημασία εσύ πως θα αντιδράσεις όταν καίγεται το δικό σου σπίτι. Θα προσπαθήσεις να σβήσεις την φωτιά; θα τρέξεις να φωνάξεις βοήθεια για να σβήσεις την φωτιά; θα λιποθυμήσεις, θα παγώσεις από τον φόβο και θα καείς μέσα στο ίδιο σου το σπίτι ή θα το εγκαταλείψεις;
Γιατί σε κάθε περίπτωση ή φωτιά εξαπλώνεται πιο γρήγορα από τον χρόνο που χρειάζεται να έρθει η πυροσβεστική να την σβήσει για εσένα.
Μην μένεις σιωπηλός όταν έχεις γίνει στόχος εργασιακού εκφοβισμού. Η σιωπή είναι ένας φίλος που θα σε προδώσει. Είναι σημαντικό όμως, να διαλέξεις σε ποιόν θα μιλήσεις. Γιατί δε σημαίνει ότι επειδή μιλάμε την ίδια γλώσσα, καταλαβαίνουμε και κατανοούμε τα ίδια πράγματα.