Στις περισσότερες μελέτες, παρουσιάσεις, συνέδρια, έρευνες, όλοι χρησιμοποιούν στατιστικά στοιχεία προκειμένου να τεκμηριώσουν την τοποθέτηση και τη συλλογιστική διαδικασία τους.
Το στατιστικό στοιχείο μπορεί να καθορίσει την απόφαση κάποιου προκειμένου να προχωρήσει ή όχι σε μία ενέργεια, να τεκμηριώσει μια άποψη, να περιγράψει μια πραγματικότητα .
Συνήθως τα νούμερα παρουσιάζονται με στόμφο ώστε να αποδειχτεί μέσα από αυτά η σπουδαιότητα μιας μελέτης ή να τονιστεί η αναγκαιότητα μιας πράξης.
Για τον εργασιακό εκφοβισμό, το mobbing, το workplace bulling , υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, αρκετές μελέτες για το φαινόμενο. Το κύριο στατιστικό που απορρέει είναι ότι το 35% των εργαζομένων έχει πέσει θύμα εργασιακού εκφοβισμού. Αν κάνουμε αναγωγή στην Ελλάδα με δεδομένο ότι οι εργαζόμενοι είναι περίπου 3.000.000 τότε αυτό ισοδυναμεί με 1.050.000 άτομα.
Όταν το στατιστικό γίνεται απόλυτος αριθμός αρχίζει και τρομάζει. Γιατί αρχίζουν να αλλάζουν και τα μεγέθη. Το 35% έγινε ξαφνικά 1.050.000, από νούμερο άρχισε να αποκτά ανθρώπινη μορφή. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι να είσαι το ίδιο το στατιστικό, να είσαι εσύ η περιγραφή και τότε πάλι αλλάζει η εικόνα μαγικά. Αν έχεις πέσει θύμα εργασιακού εκφοβισμού τότε είσαι 100% στατιστικό , τότε εσύ αρχίζεις να είσαι το δείγμα της μελέτης. Στη δική σου ζωή όλα είναι απόλυτα γιατί τα βιώνεις.
Από την άλλη πλευρά, η στατιστική είναι μια επιστήμη που περιγράφει μια κατάσταση. Είναι μια φωτογραφία, δεν είναι ΖΩΗ. Αν δεν έχεις σκοπό να παραιτηθείς από αυτή, όλα μπορείς να τα αναστρέψεις. Ο στόχος είναι να αποκτήσεις την ψυχική δύναμη προκειμένου να ξεπεράσεις τις δυσκολίες μαθαίνοντας να αποφεύγεις και να διαχειρίζεσαι τον εργασιακό εκφοβισμό. Γιατί ΔΕΝ είσαι αριθμός, είσαι άνθρωπος και ο άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει στατιστικό.